Ο Νίτσε αναφέρεται ως ένας από του πρώτους υπαρξιστές φιλοσόφους. Το έργο περιέχει δοκίμια πάνω στην θρησκεία, την ηθική, τον πολιτισμό, την φιλοσοφία και τις επιστήμες. Χαρακτηριστικά του τρόπου γραφής του ήταν η χρήση μεταφορών, ειρωνίας και αφορισμών, που επεδείκνυαν το οξύ του πνεύμα. Επίσης ήταν πολύ γνωστός για την δριμύα κριτική που ασκούσε πάνω σε κατεστημένες ιδέες και τάξεις, και ιδιαίτερα στον Χριστιανισμό.
Παρόλο που καταγόταν από πολύ συντηριτική οικογένεια,και προοριζόταν να γίνει κληρικός, το 1864 ξεκίνησε σπουδές κλασσικής φιλοφογίας. Αργότερα πριν ακόμα πάρει τον διδακτορικό του τίτλο, επιλέχθηκε για να καταλάβει την έδρα της κλασσικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, ώπου και δίδαξε μέχρι το 1879.
Η μεγάλη αναγνώριση για τον Νίτσε, ήρθε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, που εκτιμήθηκε ιδιαίτερα το φιλοσοφικό του έργο και εδραιώθηκε ως ένας από του μείζονες φιλοσόφους.
[ Via ]
